Een beursdeelname is een investering, maar de voorbereiding komt er vaak ‘bij’ – ergens tussen andere taken door. Bij veel kleinere KMO’s wordt dit toegewezen aan iemand met een overvolle agenda, zoals een secretaresse of marketingmedewerker. Hierdoor ligt de focus op het hoogstnoodzakelijke: de stand en de bemanning. Maar de echte voorbereiding – doelstellingen bepalen, afspraken vastleggen, leads opvolgen – schiet erbij in.

In de laatste week voor de beurs ontstaat er stress. Onverwachte problemen duiken op, last-minute beslissingen moeten worden genomen en er gaat van alles mis. Achteraf blijven de verzamelde leads liggen, omdat niemand tijd heeft voor een gestructureerde opvolging. Dit is zonde, want een beurs biedt meer dan enkel ‘aanwezig zijn’.

Ook binnen retail en hospitality zie ik dit gebeuren. Bedrijven gaan ervan uit dat de klantbeleving goed zit, maar weten niet altijd wat er echt gebeurt. Hoe worden klanten onthaald? Worden vragen correct beantwoord? Worden koop- of samenwerkingssignalen opgepikt? Zonder objectieve inzichten is het moeilijk om gericht bij te sturen.